Hadewijch Woudnimf

Er was eens een woudnimf, die zich verwonderde. Zo wég was ze, van alle grote en kleine wonderen in de natuur, dat ze er wel over moést vertellen! Ze vertelde over bloemen en bomen, over grote dieren en kleine dieren, over de zon, de maan, de wind en de regenboog. 

Ze vertelde mythen en sagen van oude Grieken, Romeinen, Kelten en Germanen. En zelfs van de Eerste Amerikanen! Verhalen uit de Middeleeuwen maar ook van vandaag. Grote én kleine mensen hingen aan haar mond, huiverden van spanning, pinkten een traantje weg van ontroering of glimachten. Maar altijd verwonderden ze zich. Want daarom vertelde ze! Om opnieuw te verwonderen. Langs boedhistische weg of langs de Tao. Langs Soefi-wegen, de weg van Jezus, of nog véél véél ouder! Met een knipoog vertelde ze de weg naar verwondering. En omdat de mensen door haar verhalen steeds meer van de natuur hielden, of van zichzelf, of van elkaar, vertelt ze vandaag nog steeds, niet alleen meer over Moeder Natuur, maar over zoveel andere dingen . . . Luister je mee?