Mieke Felix

In mijn KAHAANIVertellingen vertel ik verhalen met een mythische allure, verhalen die ons duidelijk maken wie wij zijn. Verhalen die in de Griekse tragedies vorm kregen, zoals dat van Oidipoes of Antigone – verhalen die kleur gaven aan het christelijke Europa, zoals dat van de Graal – verhalen over de eerste moderne mens, Hamlet of Don Quichot. Maar ook joodse legendes zoals dat van de Golem of het soefi-gedicht over “De Conferentie van de Vogels”; parabels als “De Verloren Zoon” of “Het Slot” van Kafka. Legendes ook, zoals die van Godelieve van Gistel, of Maria Magdalena. En bewerkingen van boeiende romans: “De Pest” van Albert Camus, “Dood in Venetië” van Thomas Mann, "The Picture of Dorian Gray" van Oscar Wilde. Ik vertel het verhaal uit "De Koopman van Venetië" zoals de dochter van Shylock dat heeft ervaren, een operazangeres denkt terug aan haar rol als Anna in Mozarts "Don Giovanni", de alt beleeft de Mattheuspassie in "Een Liefdeslied".

De laatste jaren kwamen hier ook enkele historische evocaties bij. Zo is er "Stille Nacht. Een voetbalhistorie" over het kerstbestand van 1914, "Mogelijkheid van vrede" over de moord op Jean Jaurès. "De trein die stilstond" over de aanslag op een trein die op weg was naar Auschwitz.  Er is de fascinerende figuur van Janusz Korczak in "Verhaal van toen ik oud was". En er zijn de "Vertelwandelingen" in het Gentse  Oud Begijnhof, Patershol of Citadelpark (samen met Marleen Van Remoortere).

Kortom, verhalen die er toe doen.